کمتر آهنگسازی توانسته است مانند ریشارت واگنر (۱۸۸۳-۱۸۱۳) تأثیری چنین شگرف بر دوران خود داشته باشد. در دهه های پایانی سده نوزدهم ،اپراها و

فلسفۀ هنری واگنر نه فقط بر موسیقیدانان که بر شاعران نقاشان و نمایشنامه نویسان نیز تأثیر گذاشت

نفوذ و تأثیر او چنان بود که اپراخانه ای به طرح او و فقط ویژه اجرای درام های موسیقایی اش در بایروت آلمان ساخته شد.

واگنر در لایپزیگ به دنیا آمد و در محیطی سرشار از رنگ و بوی تئاتر بزرگ شد. ناپدری و دو خواهرش بازیگر تئاتر و خواهر دیگرش آوازخوان اپرا بود.

رؤیای نوجوانی اش آن بود که شاعر و نمایشنامه نویس ،شود اما در پانزده سالگی چنان مقهور موسیقی بتهوون شد که تصمیم گرفت آهنگساز شود واگنر جوان

با مطالعۀ پارتیتورها به خودآموزی پرداخت و گرچه حدود سه سال را صرف گذراندن دورۀ رسمی اصول و مبانی موسیقی کرد، اما هیچگاه برای آن که نوازنده

ای چیره دست شود تلاش نکرد.

اپرا خانه برای واگنر معبدی بود که ذرآن تماشاگرمقهور موسیقی ونمایش شود

واگنر برای مؤکد ساختن ارتباط تنگاتنگ موسیقی و نمایش در اپراهایش این آثار را به جای اپرا درام موسیقایی مینامید او درام موسیقایی را یک اثر هنری

جهانشمول» به آلمانی Gesamtkunstwerk ) میدانست که تمام هنرها - موسیقی، نمایش و نقاشی در آن به یکدیگر می آمیزند. امروزه بسیاری از

شنوندگان موسیقی واگنر را پُرشورتر از درام های ایستایش مییابند